Zang van aanbidding
Daarna heft de diaken het Evangelieboek, wat de goddelijke Wijsheid bevat, op en roept: “Wijsheid. Laat ons opstaan!”
In de lezing van het Evangelie, de Blijde Boodschap wat aanstonds voorgelezen gaat worden, zien wij de verschijning van de verrezen Christus zelf, en de vervulling van Zijn belofte:
“Waar twee of drie in mij Naam vergaderen, daar ben ik in hun midden.” (Mattheus. 18:20)
Die Gemeente buigt voor de opgestane Christus en zing Hem toe
“Kom, laat ons aanbidden
en knielen voor Christus,
die is opgestaan uit de dood,
Redt ons, o Zoon van God,
tot Uw eer zingen:
Halleluja.” (drie maal);
De diaken neemt het Evangelieboek maar naar binnen in de altaarruimte; binnen naar het heilige Altaar, waar Gods woord, het symbool van Christus zelf, thuishoort.
Die priesters en diakenen die de Dienst voltrekken, volgen het Evangelieboek naar het Altaar. Symbolies betekent dit dat Christus alle navolgers van Zijn woord het Koninkrijk van God, wat in die Liturgie door het Altaar vertegenwoordigd wordt, binnengaan. Die hele volk van God moet in beweging komen om naar Gods Koninkrijk op te trekken.
Onmiddellijk na de Kleine processie worden de Troparion en Kondakion gezongen.
Daarin gedenkt de Kerk hen wiens feest hier op deze dag gevierd wordt. Wij prijzen de inzet van de Heiligen die op een bijzondere wijze volgens het Evangelie geleefd hebben, en in wie de genade van die Heilige Geest op zo een duidelijke wijze zichtbaar geworden is. Verder word het thema van het onderhavige feest van de dag, of de tijd, daarin bezongen.
De Troparion en de Kondakion behoren tot de wisselende delen van de Liturgie. De inhoud daarvan is afhankelijk van de tijd van het Kerkelijk jaar, en op die manier wijze beleven wij bijv. de Vastentijd, de feestijd van Pasen of de feestdag van een Heilige.
De gezangen worden op verschillende melodieën gezongen. Voor Troparia en Kondakia bestaan acht melodieën.
Die voor zondagen volg ‘n reeks van acht tonen, die vanaf Pinksteren cyclies worden herhaald en telkens ‘n week geldig zijn. Die van de feesten gebruiken eveneens een van deze acht tonen. Als voorbeeld volgt hier de zondagtroparion van die Eerste Toon.
Troparion toon.1
Terwijl het graf door de Joden verzegeld is
en de soldaten Uw allerzuiverste Lichaam bewaak hebben,
bent U na drie dagen opgestaan, o Verlosser,
om leven te schenken aan de wereld. Daarom hebben de hemelse Machten U toegeroepen,
O, Levensschenkende:
Eer aan Uw Opstanding, o Christus!
Eer aan Uw Koninkrijk!
Eer aan Uw Voorzienigheid, o Menslievende.”
De liturgie van het Woord
Uit die alleroudste bronnen blijkt dat de lezing van Gods woord, wat uit de Bijbelboeken tot ons komt, van het begin af tot die Liturgie behoort heeft.
Zoals wat Christus, die Woord van God, die Logos, “vlees geworden is en onder ons gewoond heeft” (Joh. 1:14), worden ook die door ons gehoorde woorden in die bijeenkomst van de Gemeente vlees. In de communie wordt Christus, het Woord, ons eigen leven.
Zo is het Woord het noodzakelijkee uitgangspunt voor de Eucharistie en tegelijk vindt dit daarin zijn vervulling.
Tot die Liturgie van die woord behoort:
het gezang: ‘Heilige God’…..;
de Apostellezing
het Evangelie;
het onderricht, de preek.
Voordat wordt gezongen van
“Heilige God”
zegt die priester het: Trisagiongebed
